Anne Olmak

Bir kadının yaşayabileceği belki de enn muhteşem duygudur anne olmak..

Bebeğinizi kucağınıza aldığınız andan itibaren içinizden bir duygu çıkıverir, sanki yıllardır annesiniz.. Ya da sanki yıllardır boşuna yaşamışsınız..

O andan itibaren tamamen değişmiştir artık hayatınız.. Kendinizi unutmuş, kollarınızdaki minicik melek için yaşamaya başlamışsınızdır.. Artık başınıza bir kaza gelecekse, bir yerinize bir şey olacaksa, "ben olmazsam yavruma kim bakar" diyecek kadar kendinizi unutursunuz.

O anda kendi anneniz de içinizde büyüyüverir, devleşir.. O ana kadar duymaya alıştığınız "yemedim yedirdim, giymedim giydirdim" ler, "hastayken sabahlara kadar başucunda nöbet beklerdim" ler ancak anlamını bulur. İşte o zaman daha bir anlarsınız anneniz sizi ne çok sevmiş.. Ne büyük bir sevgiymiş o, inanamazsınız..

Bunların hepsi bir anda oluverir.. Bebeğinizi ilk gördüğünüz anda..

Sonra ona her dokunduğunuzda, sizin gözünüzün içine baktığında, gülücük attığında, size bakarak dudağını büzüp ağladığında, bir şeyden korkup size sokulduğunda, yüzünü yüzünüze, boynunuza sürdüğünde, kucağınızda uyurken huzurla gülümsediğinde.. Alıp götürür sizi.. Cennetin bahçelerini dolaşır gelirsiniz..

İnanamazsınız! O minicik eller, o kulağın kıvrımları, o ipek kirpikler nasıl da büyümüş içinizde..

Yaratanın bir mucizesidir anne olmak..  İnanın, yaşanan her sıkıntıya ve zorluğa değer..

Allah her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip etsin